Your Tbilisi Experience
All of the information you'll need for a great experience in Tbilisi
Kosher food in Tbilisi
Hotels near Chabad House
Ambassadori
Mercury
Iota
Kalasi
Our location
Our Facebook
ერთი ლოცვის ისტორია
რაბი ამნონი მაინციდან მე-13 საუკუნეში ცხოვრობდა. იგი იყო თავისი ეპოქის უდიდესი ბრძენი და გამოჩენილი პიროვნება, ამავე დროს ძალიან მდიდარი და ლამაზი. სიბრძნისა და ღვთისმოშიშობის გამო ერთნაირად პატივს სცემდნენ ებრაელებიც და არაებრაელებიც. მის აზრს ითვალისწინებდა და მნიშვნელოვან სახელმწიფო საქმეებზე ეთათბირებოდა ქვეყნის მმართველი — ჰესენის ჰერცოგი.
რაბი ამნონის პატივი და მმართველზე მისი გავლენა თვალში არ მოსდიოდათ სამეფო კარის დიდგვაროვნებს. მზაკვრულმა გეგმამაც არ დააყოვნა: ,,თქვენო უდიდებულესობავ, რატომ არ სთხოვთ რაბი ამნონს რჯული შეიცვალოს? განა ასე უფრო არ დაგიახლოვდებათ და თავისი ტალანტით მეტ სარგებელს არ მოგიტანთ?“ — ჩააწვეთა ჰერცოგს გესლიანმა ენამ.
ჰერცოგი ამ იდეამ აღტაცებაში მოიყვანა და რაბი ამნონი დაუყოვნებლივ დაიბარა:
-,,ჩემო მეგობარო, ვიცი როგორი ერთგულიც ხართ, მაგრამ ამჯერად პირადი თხოვნა მაქვს. უარყავით თქვენი რჯული და პირობას გაძლევთ, თქვენ გახდებით მეორე ადამიანი ქვეყანაში სიმდიდრის, ძლიერებისა და პატივის მიხედვით!“
იგრძნო რაბი ამნონმა მოახლოებული საშიშროება. თავი მაღლა ასწია, მმართველს თვალებში ჩახედა და თქვა: ,, დიახ, მე ებრაელი ვარ, განა ამას როდესმე გავლენა მოუხდენია თქვენდამი ჩემს ერთგულებაზე? პირიქით, ჩემი რწმენა მაიძულებს ვიყო თავდადებული მეფისა და სახელმწიფოს წინაშე. მე მზად ვარ გავწირო თქვენი და სახელმწიფოს კეთილდღეობისთვის ყველაფერი, მხოლოდ არა ჩემი წინაპრების რწმენა! რაში გაწყობთ, რომ მე ჩემს ხალხს ვუღალატო? და თუ მე ჩემს ღმერთს ვუღალატებ, განა იქნებით დარწმუნებული, რომ თქვენც არ გიღალატებთ?“
იმ დღეს ჰერცოგი გაჩუმდა, მაგრამ ჩანაფიქრზე უარი არ უთქვამს. რაბის ყოველ შეხვედრისას კვლავ სთავაზობდა რჯულის შეცვლას, რაბი გაურბოდა, ჰერცოგს კი თანდათან რისხვა ეძალებოდა და ერთხელაც რაბის მკაცრად უთხრა: ,,თხოვნების დრო დამთავრდა, ახლა უკვე გიბრძანებ შენი რელიგიის უარყოფას და პასუხსაც დაუყონებლივ ველი!“
გაოგნებულმა რაბი ამნონმა ისღა მოახერხა, რომ ჰერცოგს მოსაფიქრებლად სამი დღე სთხოვა.
რაბიმ სასახლე შეძრწუნებულმა დატოვა. ,,რატომ არ ვთქვი გადამჭრელი უარი? რას მომცემს ეს სამი დღე, გარდა ჩემს სიმამაცეში ეჭვის შეტანისა? ესეიგი, სუსტია ჩემი რწმენა! მაპატიე, ჰაშემ!“
რაბი ოთახში გამოიკეტა, უარი თქვა საჭმელზე, მხოლოდ თავის საქციელს ნანობდა და გამოვლენილი სულმდაბლობისთვის უზენაესს პატიებას სთხოვდა. ამასობაში სამი დღეც მიიწურა. გაცოფებულმა ჰერცოგმა რაბისთან ბადრაგი გაგზავნა. ცოტა ხანში ბორკილებდადებული რაბი ჰერცოგის წინ იდგა. ძველი პატივი და მეგობრობა უკვალოდ გამქრალიყო.
-როგორ ბედავ დაუმორჩილებლობას! სამი დღე გავიდა! ამოღერღე პასუხი! — კბილებში გამოსცრა ჰერცოგმა.
ფიზიკურმა სისუსტემ რაბის ამაყ სულს ვერაფერი დააკლო. ,,თქვენო უდიდებულესობავ — მტკიცედ თქვა რაბიმ — მე ებრაელი ვარ და ებრაელად დავრჩები. ამომგლიჯეთ ენა, რადგან სამი დღის წინ ჩემი სისუსტის გამო ტყუილად ვითხოვე მოსაფიქრებელი დრო!“
-არა! ენას არ მოგაჭრი, რადგან შენ ყოველთვის სიმართლეს ამბობდი! მე ვუბრძანებ ფეხები დაგაჭრან, რომელთაც არ იჩქარეს ჩემი ბრძანების შესრულება!
რაბის სათითაოდ აჭრიდნენ ფეხის თითებს... სისხლისგან დაცლილი, მომაკვდავი რავინი სახლში მიიყვანეს. როშ ჰაშანა შემობრძანდებოდა... რავინმა სინაგოგაში წაყვანა ითხოვა. მუსაფის ლოცვის დროს რაბი ამნონმა კანტორი მოულოდნელად შეაჩერა: ,,შეჩერდი, მინდა ჰაშემის სახელი მოვადიდო...“ თქვა რაბიმ და მომაკვდავი ადამიანისთვის შეუფერებელი რიხიანი ხმით წაიკითხა ახალი ლოცვა:
,,გამოვაცხადოთ ამ დღის სიწმინდე, მრისხანე და საშიშია ის, ამ დღეს განდიდდება შენი ძალაუფლება, გულმოწყალებაში დამკვიდრდება შენი ტახტრევანი. ჭეშმარიტად შენ ხარ მოსამართლე და განმკითხველი. შენ იცი და ამოწმებ, აღნიშნავ და ამტკიცებ, გახსოვს ყველაფერი მივიწყებული... და გაისმება დიადი შოფარის ხმა... და ანგელოზები თრთოლვითა და შიშით შეპყრობილნი იტყვიან: ,,აი, დღე სასამართლოსი!“ და ყველა დაბადებული ჩაივლის შენ წინაშე, როგორც ცხვრის ფარა. და შენც, როგორც მწყემსი შეკრებ შენს ფარას... განსაზღვრავ და დაითვლი ყველა ცოცხალის სულს, საზღვარს დაუდგენ ყველა ცოცხალს და გადაწყვეტ მათ ბედს... როშ ჰაშანაში დაიწერება, ხოლო გამოსყიდვის დღეს დაიბეჭდება ვინ დარჩება და ვინ წავა, ვინ იცოცხლებს და ვინ მოკვდება, ვინ -თავისი დროით, ვინ- უდროოდ, ვინ -წყლით და ვინ- ცეცხლით, ვინ- ხმლით და ვინ- ცხოველით, ვის სიმდიდრე ელის, ვის -შიმშილი, ვის- წყურვილი და ვის -ავადმყოფობა, ვის -უდარდელობა, ვის- შფოთვა, ვის -კეთილდღეობა და პატივი, ვის-დამცირება. მაგრამ მონანიება, ლოცვა და ცედაკა ცვლის ყველა ცუდ განაჩენს!“
ლოცვის ბოლო სიტყვას რაბი ამნონმა ბოლო სუნთქვა ამოაყოლა... იმ დღიდან მოყოლებული მისი ლოცვა ,,უნთანე თოკეფ“ როშ ჰაშანასა და იომ ქიფურში ყველა ებრაულ თემში იკითხება.
პ. ს. მომღერალმა და კომპოზიტორმა ლეონარდ ქოენმა ლოცვა ,,უნთანე თოკეფ“ ჯერ კიდევ ბავშვობაში მოისმინა. წლების შემდეგ ლოცვის ტექსტი ჩადო სიმღერაში ,,Who by Fire.“ ამ სიმღერას მღეროდა ლეონარდ ქოენი ისრაელის თავდაცვის არმიის ჯარისკაცებისთვის ,,ქიფურის ომის“ დროს 1973 წელს.
ქთივა ვახათიმა ტოვა ლეშანა ტოვა უმეთუკა!
შაბათ შალომ! რაბი მეირ კოზლოვსკი
სანთლის ანთება: პარასკევს — 18:47
შაბათს — 19:44 ( დღესასწაულის შემოსვლამდე ანთებული ცეცხლიდან)
დღესასწაულის დასრულება: კვირას, 19:42
თორის საკვირაო თავები ,,ნიცავიმ-ვაიელეხ“
,,ახლა კი ჩაიწერეთ ეს სიმღერა და ასწავლეთ იგი ისრაელის შვილებს...“ (31:19)
არაამ ცოვიის ერთ-ერთი გამორჩეული ბრძენი, გაონი რაბი ავრაამ სასონი დაახლოებით 170 წლის წინ ცხოვრობდა. ის თორას უდიდეს პატივს სცემდა და ძალიან განიცდიდა, რომ სტამბის არარსებობის გამო ებრაელი ბრძენების წიგნები მის ქვეყანაში მხოლოდ ხელნაწერების სახით იყო შემონახული. გაონი ხელნაწერებს აგროვებდა და ახერხებდა კიდეც მათ სხვადასხვა ქვეყანაში დაბეჭვდას, თუმცა ამისთვის ხშირად უწევდა რთული და სახიფათო მოგზაურობა. ერთხელ, ასეთი მოგზაურობის გზა ჩრდილოეთ აფრიკაზე გადიოდა. მაშინ სავაჭრო გზებზე ყაჩაღთა ბანდების არსებობა არავის უკვირდა. მძარცველები ქარავანს თავს ესხმოდნენ და პირწმინდად ასუფთავებდნენ, ხშირი იყო მკვლელობებიც... სავსე მთვარით გაჩახჩახებულ უდაბნოს აქლემების ქარავანი ტაატით მიუყვებოდა. სხვადასხვა ფორმის ბარხანებს დასასრული არ უჩანდა. რავი ავრაამ სასონი ჩარდახში იწვა და თვლემდა. როცა გარეთ ატეხილმა ხმაურმა გააღვიძა, მიხვდა, რომ თავს ყაჩაღები დაესხნენ. რაბიმ ხელნაწერები ერთად მოაქუჩა, კუთხეში მიაწყო და გაირინდა.
-ეს რაღა ნაჯღაბნებია, რა გაუგებარი ენაა — ჯიჯღინებდა ბანდიტი, როცა რაბის ჯიბეები ამოუსუფთავა, ჩარდახი გადაქექა და ხელნაწერებს მიადგა. მეტი აღარაფერი გაქვს ბებერო? — შეუტია რაბის და ღონიერი ხელი მოუქნია. რაბი წაიქცა... ცხვირთან თბილი სისველე იგრძნო. ყაჩაღმა კიდევ გადაავლო თვალი იქაურობას და სათავისო რომ ვეღარაფერი ნახა, ჩარდახი უწმაწური სიტყვებით დატოვა.
რაბი ავრაამის სიხარულს საზღვარი არ ჰქონდა. ძვირფასი ხელნაწერები უკლებლივ გადარჩა! ნაცემმა და დასისხლიანებულმა რაბიმ უახლოეს ებრაულ თემს მიაღწია, სული მოითქვა და გზა განაგრძო.
ამ შემთხვევიდან გაონმა გაკვეთილი მიიღო. არ შეიძლება, რომ წიგნების ავტორებმა ხელნაწერებით ზღვით იმოგზაურონ, რადგან შეიძლება მათი ნაშრომი ტალღებმა შთანთქან, ისე, როგორც ეს რაბი ხაიმ ქოენს დაემართა, არ შეიძლება ხელნაწერებით დატვირთულმა გაონმა უდაბნოს გზით იაროს, რადგან შეიძლება დაიკარგოს ან ყაჩაღების მსხვერპლი გახდეს...
ამიტომაც უდიდესი შრომის შედეგად რაბი ავრაამ სასონმა ალეპოში დაარსა პირველი სტამბა, სადაც სირიაში მცხოვრები ებრაელი ბრძენების წიგნები დაიბეჭდა. მისი დამსახურებით თორის სინათლე მთელ ახლო აღმოსავლეთში გავრცელდა.
შაბათ შალომ! შანა ტოვა უმეტუკა! რაბი მეირ კოზლოვსკი!
შაბათის შემობრძანება: 18:59
შაბათის გასვლა: 19:57
18 ელული — რაბი ისროელ ბაალ შემ ტოვისა და რაბი შნეურ-ზალმანის (ალტერ რებე) დაბადების დღეა! თორის მიხედვით, ,,ორი ციური დიდი მნათობი“ ერთად შეიქმნა. მაგრამ ციური სხეულები თავის მისიას სხვადასხვა და ზუსტად განსაზღვრულ დროში ასრულებენ. ამავე ჭრილში უნდა განვიხილოთ ორი დიდი ,,მნათობი“ — ბაალ შემ ტოვი და ალტერ რებე. ორივე მათგანი ხასიდური მოძრაობის ლიდერია: ბაალ შემ ტოვი ზოგადად ხასიდიზმის ფუძემდებელია, ხოლო ალტერ რებე ხაბადის ხასიდიზმის სათავეებთან დგას. ასე, რომ 18 ელული ,,ხასიდიზმის ორ დიად მნათობს“ აერთიანებს.
ღმერთის მსახურებაში ორივემ ახალი გზა გაკვალა. ბაალ შემ ტოვი ცდილობდა ყველა ებრაელის გულში გაეღვიძებინა უსასრულო სიყვარული ღმ-ის, თორისა და მოყვასის მიმართ. ალტერ რებემ ებრაელებს უბიძგა საკუთარ სულებში ჩაეხედათ და იქ ,,თავად მაღალი ღმ-ის ნაწილი“ ეპოვათ. ორივე ბუმბერაზი ადამიანი თითქმის ერთ ეპოქაში ცხოვრობდა, მაგრამ მოხდა ისე, რომ ერთმანეთს მხოლოდ ერთხელ, საერთო დაბადების დღეზე — 18 ელულს შეხვდნენ, მაშინ, როცა შნეურ ზალმანი სამი წლის გახდა.
ბაალ შემ ტოვის საერთო ხასიდიზმი და ალტერ რებეს ხაბადის ხასიდიზმი ვერ იარსებებენ ერთმანეთის გარეშე. ერთის გაგება მხოლოდ მეორის ჭრილშია შესაძლებელი. ხასიდიზმის ,,ორი მნათობი“ ერთსა და იმავე დღეს — 18 ელულს დაიბადა. თუ 18 რიცხვს ივრითული ასოებით გამოვსახავთ, მივიღებთ სიტყვას ,,ხაი,“ რაც ,,ცოცხალს“ ნიშნავს. რებე ამბობდა, რომ 18 ელული წარმოადგენს სასიცოცხლო ენერგიის წყაროს მთელი თვისთვის და მთელი წლისთვის. სასიცოცხლო ენერგია კი დღეს ისე გვჭირდება, როგორც არასდროს!
אמן
זכותו תגן עלינו אמן
אמן אמן!
თორის საკვირაო თავი ,,ქი თავო“
,,და იქნება, თუ ყურად იღებ შენი უფალი ღმერთის ხმას, რათა დაიცვა და შეასრულო ყველა მისი მცნება...“ (28:1)
ერთხელ, ერთი მდიდარი ვაჭარი საქონლის შესაძენად შორეულ ქალაქში ჩავიდა. ბაზრობის გახსნამდე რამდენიმე დღე რჩებოდა. ვაჭარი სასტუმროში დაბინავდა, ცხენი და ეტლი კი საჯინიბოში დატოვა. მას თან დიდი ფული ჰქონდა და არ იცოდა, სად შეენახა, რომ არ მოეპარათ. ბოლოს, დიდი ფიქრის შემდეგ, გადაწყვიტა იმ საჯინიბოში დაემარხა, სადაც ცხენი დატოვა. როცა ეგონა, რომ ირგვლივ არავინ იყო, მიწა ამოთხარა, შიგ ფულით სავსე ქისა ჩამალა და ორმოს თავზე მიწა ფეხებით მოტკეპნა. ორი დღის შემდეგ ვაჭარმა ფულს მიაკითხა, მაგრამ ორმო ცარიელი დახვდა.
ახლა რა უნდა ჰქნას? ვისზე მიიტანოს ეჭვი? ნუთუ სასტუმროს მეპატრონე? გამწარებული ვაჭარი შუბლში ხელებს იშენდა, ბოლთას სცემდა და სასოწარკვეთისგან აღარ იცოდა, რა ეღონა. უცებ თავში ერთი იდეა მოუვიდა.
ის სასტუმროს მეპატრონესთან მივიდა და უთხრა, რომ მნიშვნელოვან საკითხზე სურდა დალაპარაკება. როცა ოთახში განმარტოვდნენ, ვაჭარმა თქვა:
-ჩემო მეგობარო, ამ ქალაქში უცხო ვარ და არავის ვიცნობ. იცით, რომ ბაზრობის გახსნას ველოდები. ფულის ერთი ნაწილი საიმედო ადგილას დავმალე, ნაწილი კი თან მაქვს. ხოდა, მინდა გკითხოთ, ეს ნაწილიც ისევ პირველ სამლავში დავმალო, თუ სხვა მოვძებნო? რას მირჩევთ?
მეპატრონე ჩაფიქრდა... ცოტა ხნის შემდეგ ნელა და ფრთხილად უთხრა:
-იმედი მაქვს, ყველაფერი აწონ-დაწონეთ, სანამ პირველ სამალავს შეარჩევდით. სხვა სამალავი რითი იქნება მასზე უკეთესი? მგონი აჯობებს, თუ დარჩენილ თანხასაც ისევ იმ ადგილზე შეინახავთ.
-დიდი მადლობა! — უპასუხა ვაჭარმა. მე ვიფიქრებ თქვენს წინადადებაზე, დიდი ალბათობით, დარჩენილ ფულსაც ძველ სამალავში შევინახავ!
წავიდა ვაჭარი და სასტუმროს მეპატრონეს საფიქრალი მოემატა: ,,თუ ეს კაცი ფულს იმავე ადგილზე დადებს, მაშინ მე ორჯერ მეტი დამრჩება, მაგრამ... თუ მივა და ნახავს, რომ ფული აღარ არის, ამ დარჩენილ ფულსაც აღარ ჩადებს იქ. იქნებ სჯობს დროებით დავაბრუნო ფული?“
ღამით სასტუმროს ხარბმა მეპატრონემ ვაჭრის ფული სამალავში უკან ჩამარხა და გაორმაგებული თანხის მოლოდინში მთელი ღამე თეთრად გაათენა.
მივიდა მეპატრონე მეორე დღეს საჯინიბოში, ამოთხარა სამალავი და ფული აღარ დახვდა. ფულის მაგივრად იდო ვაჭრის წერილი, სადაც ეწერა: ,,არ მოიპარო!“
შაბათ შალომ! ქთივა ვახათიმა ტოვა!
ლეშანა ტოვა უმეთუკა! რაბი მეირ კოზლოვსკი
შაბათის შემობრძანება: 19:11
შაბათის გასვლა: 20:09
თორის საკვირაო თავი ,,ქი თეცე“
,,სწორედ ამიტომ მე გიბრძანებ, რომ გააკეთო ეს!“ (24:22)
(დღევანდელ საკვირაო თავში თორა ეხება მცნებათა ჯგუფს, რომელიც გულმოწყალებასა და სათნოებას უკავშირდება)
აკეთე სიკეთე!
ერთხელ, ერთი დიდი რაბი უცხო ქალაქში გაემგზავრა, რათა ენახა, როგორ ცხოვრობდნენ იქაური ებრაელები. გაიკითხა-გამოიკითხა და შეიტყო, რომ ამ ქალაქის ებრელებს შორის არ იყო არცერთი მკვლელი, ავაზაკი, ქურდი და თაღლითი. მაგრამ ქველმოქმედებაში, მცნებების შესრულებასა და კეთილ საქმეებში აშკარად მოიკოჭლებდნენ. არ მოეწონა ეს ამბავი რავს... ფიქრებით დამძიმებულმა ქალაქის შემოგარენში ფეხით გასეირნება გადაწყვიტა.
მიდიოდა ჩაფიქრებული რავი და უცებ საშინლად მყრალი სუნი იგრძნო. თურმე იქვე, ღობის ძირში სახედარი დავარდნილიყო და ზედ უამრავი ბუზი ეხვია. ის იყო გზიდან უნდა გადეხვია, რომ გონება გაუნათდა... სასწრაფოდ დაბრუნდა ქალაქში, უახლოეს მაღაზიაში შავი ქსოვილი იყიდა, სახედრის ლეში გაახვია და თავის შამესს სთხოვა: ,,წადი ქალაქში და ხმა დაყარე, რომ უპატრონო გვამია ნაპოვნი და მისი დაკრძალვა ქალაქის მაცხოვრებლებს ევალებათ. რაბი სამგლოვიარო ცერემონიაზე სიტყვით გამოვა, ხოლო ამ ცერემონიაზე დასწრება ყველა მცნებაზე დიდი მცნებაა-თქო!“
ერთ საათში მთელმა მოსახლეობამ თავი მოიყარა. ისინი შეშფოთებულები იყვნენ და გარდაცვლილის ვინაობას ერთმანეთს ეკითხებოდნენ. რაბი შემაღლებულ ადგილზე ავიდა და თქვა: ,,რა შემიძლია ამ შემთხვევაში გითხრათ? გარდაცვლილი მართლაც რომ სამაგალითო იყო: არასდროს საუბრობდა ფუჭად, არ ავსიტყვაობდა, არ იტყუებოდა და არ ჭორაობდა. ის საერთოდ დუმილის აღთქმას იცავდა! და არა მარტო ეს! — გააგრძელა რავმა. ის იმათთაგანი იყო, ვისაც ჩაგრავდნენ, აწყენინებდნენ, ამცირებდნენ, ის კი არასდროს ეპასუხებოდა! ამქვეყნიურ სიამოვნებებზე საერთოდ აღარაფერს ვამბობ, რადგან მას არასდროს უჭამია ხორცი, არასდროს დაულევია ღვინო და არ უძინია საწოლზე!“ ყველა ცხარე ცრემლით ატირდა, ,,ვინ არის რაბი, ასეთი ცადიკი — მოსთქვამდნენ ისინი, რატომ არ დავაფასეთ სიციცხლეშივე, როგორ ავინაზღაუროთ ასეთი დანაკლისი?“
რაბი ქვემოთ ჩამოვიდა, გვამს შავი ქსოვილი მოხსნა და ირგვლივ საშინელი სუნი დატრიალდა. ,,სახედარი? მოგვატყუეს! დაგვცინეს!“ — გაისმა აღშფოთებული ხმები.
,,არ მომიტყუებიხართ! — ხელი ასწია და ბრბოს დაშოშმინება სცადა რავმა — რა ღირსებებიც ჩამოვთვალე, ამ ცხოველს მართლაც ახასიათებდა, მაგრამ რანაირი სახედარიც იყო, ისეთივე სახედრად დარჩა. რატომ? იმიტომ რომ ვერ ასრულებდა ,,კეთილი საქმეების“ მცნებას, არ სწავლობდა თორას, არ ამჟღავნებდა გულმოწყალებას, არ ასრულებდა მცნებებს. ცოდვებისგან თავის შეკავება საკმარისი არაა. აუცილებელია კეთილი საქმეები, გულმოწყალება და სათნოება!“ ადამიანები მიხვდნენ, რაზე მიანიშნებდა რაბი და თავჩაქინდრულებმა ნელ-ნელა დატოვეს იქაურობა.
ელულის თვე გულმოწყალებისა და პატიების თვეა. იმისთვის, რომ როშ ჰაშანაში სასიკეთო განაჩენი გამოგვიტანონ, კეთილი საქმეები უნდა გავამრავლოთ. აი, მაშინ კი სასწორის პინა აუცილებლად გადაიხრება სიცოცხლის, ჯანმრთელობის, ბედნიერებისა და ბარაქის მხარეს! რაბი მეირ კოზლოვსკი
შაბათ შალომ!
ქთივა ვახათიმა ტოვა!
ლეშანა ტოვა უმეთუკა!
შაბათის შემობრძანება: 19:22
შაბათის გასვლა: 20:22