Your Tbilisi Experience
All of the information you'll need for a great experience in Tbilisi
Kosher food in Tbilisi
Hotels near Chabad House
Ambassadori
Mercury
Iota
Kalasi
Our location
Our Facebook
თორის საკვირაო თავი ,,ნოახი“
,,ნოახი, ალალმართალი, უმწიკვლო კაცი იყო მის თაობებში... ღმერთის გზით იარებოდა ის..“ (ბერეშით,6:9)
რავ აზრიელ გურევიჩი, რომელსაც უნიკალური შესაძლებლობების გამო ,,რკინის თავსაც“ უწოდებდნენ, ქალაქ ლუბლინში რავინად მსახურობდა. იმ დროს ქალაქის ხასიდურ თემს ცნობილი რავ იაკობ-იცხოკი (,,ლუბლინელი ნათელმხილველი“) ხელმძღვანელობდა. მათ რთული ურთიერთობა ჰქონდათ, რადგან ლუბლინის რავინი ხასიდების მიმართ სიმპათიით არ გამოირჩეოდა. რებეს გარშემო ხასიდების სიმრავლე მას ძალიან აღიზიანებდა და მომენტს ხელიდან არ უშვებდა, რომ იაკობ-იცხოკისთვის წამდაუწუმ ერთ თემაზე არ ,,წაეკბინა:“ ,,დიდად პატივცემულო, თავადაც ხომ იცით, რომ არავითარი რებე არ ხართ. ნუ, კარგით, რა! ღვთის გულისათვის! სად თქვენ და სად რებედ ყოფნა! არადა ხალხს კითხვებზე პასუხს აძლევთ, რჩევებს აქეთ-იქით არიგებთ! არ არის ეს კარგი, არა!“
-მე კი ვიცი, რომ რებე არა ვარ, მაგრამ რა გავაკეთო, ხასიდები ჩემთან თვითონ მოდიან — წყნარად პასუხობდა იაკობ-იცხოკი
-რა გააკეთოთ? — უკვირდა აზრიელ გურევიჩს — ადექით და პატიოსნად უთხარით, რომ რებე არა ხართ. აგერ, შაბათიც ახლოსაა, უთხარით, აუხსენით და შეგეშვებიან!
იაკობ-იცხოკი ასეც მოიქცა. როცა ხასიდები მასთან შაბათის ტრაპეზაზე შეიკრიბნენ, მან ძალა მოიკრიბა და ხასიდებს აუხსნა, რომ არავითარი რებე არ არის და საერთოდაც არ არის ის, ვინც მათ ჰგონიათ, რომ სრული არარაობაა და მასთან სიარული არ ღირს.
მაგრამ, მოლოდინის საპირისპიროდ, ხასიდებმა არათუ მიატოვეს რებე, არამედ უფრო მეტად მიეჯაჭვნენ. მათ რებეს სიტყვებში მოკრძალება და თავმდაბლობა დაინახეს და თავისთვის ახალი გაკვეთილიც მიიღეს: არ გაამაყდე, თუნდაც ბევრი გემხრობოდეს!
ამ ამბის გამგონე აზრიელმა თქვა: ,,გასაგები ამბავია, მიამიტმა ხასიდებმა თქვენ საქციელში მოკრძალება დაინახეს. მოდი, სხვა გზით წავიდეთ, სხვა დროს უთხარით, რომ ჭეშმარიტი ცადიკი ხართ, აი, მაშინ კი ნამდვილად ჩამოგცილდებიან!“
-არა! — ხელები გაასავსავა იაკობ-იცხოკმა — კარგი, დავუშვათ რებე არა ვარ, მაგრამ მატყუარაც ხომ არ ვარ!
შაბათ შალომ! რავ მეირ კოზლოვსკი
სანთლის ანთება: პარასკევს: 17:49
შაბათის გასვლა: 18:48
როშ ხოდეშ ხეშვან
ხეშვანის თვე ებრაულ კალენდარში ერთადერთი თვეა დღესასწაულების გარეშე. ამის გამო მას კიდევ მარხეშვანსაც (,,მარ“-მწარე) უწოდებენ. ნისანიდან ათვლისას ხეშვანი მერვე თვეა, ხოლო წლის დასაწყისიდან — მეორე. როშ ხოდეშ ხეშვანი ყოველთვის ორდღიანია, რადგანაც სრულ თიშრეის თვეს მოსდევს. როშ ხოდეშის პირველი დღე 30 თიშრეია, მეორე — პირველი ხეშვანი. ხეშვანის თვეს მორიელის ზოდიაქო მართვს, ხოლო ,,სეფერ იეცირა“ მას ასო ,,ნუნ“-თან აკავშირებს. ხეშვანის თვე ყველაზე ფაქიზ გრძნობას — ყნოსვას უკავშირდება (სუნს ,,სულის საკვებსაც“ უწოდებენ). 7 ხეშვანიდან წვიმისთვის ლოცვას იწყებენ და თხოვნას — „მოგვეცი ცის ნამი და წვიმა კურთხევით“ — უმატებენ შმონე-ესრეს მეცხრე კურთხევაში. ამ ჩამატების კითხვა ფესახამდე გრძელდება.
ხეშვანის თვეში დაბადებულები შეუპოვარი და დიდი პოტენციალის მქონე ადამიანები არიან. მათ შეუძლიათ მოვლენათა ფარული ურთიერთამოკიდებულების განჭვრეტა და ზეგავლენა ხალხის მასებზე. ამ თვეში დაიბადნენ:
3 ხეშვანი — ვოლოჟინელი რაბი ხაიმის ვაჟი -იცხაკი
6 ხეშვანი — რაბი იეჰუდა ჰახასიდი
7 ხეშვანი — ლუბლინელი რაბი შაპირა
11 ხეშვანი — რაბი ნახუმი ჩერნობილიდან
15 ხეშვანი — რაბი ავრაამ იეშაიაუ კარელიცი (ხაზონ იშ)
20 ხეშვანი — მეხუთე ლუბავიჩელი რებე შოლომ დოვ-ბერი (რებე რაშაბი)
11 ხეშვანს გარდაიცვალა რახელ-იმეინუ... ყოველ როშ ხოდეშში რახელი ამბობს: ,,სამყაროს მბრძანებელო! მე საერთოდ არ ვიბრძოდი გვირგვინისთვის, მე მაშინვე დავთმე, დავიმცირე თავი, რათა ჩემს დას გაენათებინა და მაღალი ადგილი დაესაკუთრებინა!“ ხეშვანის თვე მათი თვეა, ვინც სხვას თანაუგრძნობს. რას ნიშნავს ივრითულად დაბოლოება,,ან“? (მაგ. ქაას- ბრაზი, ქაასან-გაბრაზებული), ხაშ — გრძნობს, ხაშვან — მგრძნობიარე! უზენაესს სურს, რომ ამ თვეში ვიყოთ მგრძნობიარენი სხვების მიმართ, შეგვეძლოს სხვისი ემოციების გაგება და გააზრება.
2020 წელს ხეშვანის თვე გრძელდება 19 ოქტომბრიდან 16 ნოემბრამდე.
როშ ხოდეშ ტოვ!
ბედნიერი კვირა და ბედნიერი ხეშვანის თვე!
9 sheshvans chemi yacobic daibada da dzaan mikvars xeshvanis tve🙏
Rosh Hodesh Heshvan tov ve sameah!🙏✡️ 🦂 ♏️ 👌🎉
თორის საკვირაო თავი ,,ბერეშითი“
,,და თქვა უფალმა ღმერთმა: არ ვარგა ადამიანის მარტო ყოფნა, შევქმნი მისთვის შესაფერის შემწეს!“ (ბერეშით 2:18)
ის...
ისრაელში ახლად ჩასულ ოჯახს მეგობრის ოჯახი მოსანახულებლად ეწვია. მასპინძლების ოჯახი სამი სულისგან შედგებოდა: დედა, მამა და 16 წლის იაკობი. სტუმრებიც სამნი იყვნენ: დედა, მამა და 13 წლის ხანა. როცა იაკობმა სტუმარი გოგონა დაინახა, ხელი ჩაიქნია და თავის ოთახში შეიკეტა.
დრო გადიოდა, მეგობარი ოჯახები თითქმის ყოველ შაბათს სტუმრობდნენ ერთმანეთს, აწყობდნენ პიკნიკებს ქალაქგარეთ, ერთად აღნიშნავდნენ დღესასწაულებს... პირველად, როცა იაკობმა ხანას ხელი სთხოვა, გოგონა 17 წლის იყო. ,,ასე ადრე დაქორწინების წინადადებებს არ ვიღებ!“ — იყო ხანას პასუხი. ,,ჯერ ადრეა!“ — ასე უპასუხა 18 წლის ხანამ იაკობის მორიგ შეთავაზებას. ,,მოსაფიქრებელი დრო მჭირდება!“ — ასეთი იყო 19 წლის ხანას პასუხი.
ერთი კვირის შემდეგ ხანას ოჯახში სატელეფონო ზარი გაისმა. იაკობის მამა ძლიერ წუხდა შვილის მდგომარეობის გამო. ,,უკვე ერთი კვირაა ბიჭი არ ჭამს, არ სვამს, არ სძინავს... რაღა საჭიროა ექვსწლიანი ნაცნობობის შემდეგ ერთკვირიანი მოსაფიქრებელი ვადა? დროა გადაწყვიტოს ხანამ — ან კი, ანა არა!“ — აღელვებული ესაუბრა იაკობის მამა გოგონას მშობლებს.
- შვილო, პატარა აღარ ხარ, ოჯახები ერთმანეთს ვიცნობთ, თქვენც თითქმის ერთად გაიზარდეთ, რატომ ფიქრობ ამდენს? — ჰკითხეს მშობლებმა მეორე დღეს ხანას.
- არ ვიცი, რა ვუპასუხო — ნერვიულობდა ხანა, ის ისეთი კარგია, კეთილი, ყურადღებიანი, ჭკვიანი, მაგრამ...
- მაშინ დავრეკავთ და ვეტყვით ,,არას!“ — შესთავაზეს მშობლებმა.
- ის ხომ კარგი, ჭკვიანი და ყურადღებიანია — ხელებს ისრესდა ხანა.
- მაშინ დავრეკავთ და ვეტყვით ,,დიახ“...
- არ ვიცი! — ისევ ყოყმანობდა ხანა.
- შვილო, ექვსწლიანი ნაცნობობის შემდეგ ,,არ ვიცი“ ,,არას“ ნიშნავს. გაუშვი იაკობი და ღმერთი შენსას გამოგიგზავნის.
ხანამ ცრემლიანი თვალები ხელისგულებში ჩამალა და დედას დაეთანხმა. დედამ ყურმილი აიღო და იაკობის მშობლებს ხანას უარი გადასცა.
სამი დღის შემდეგ ხანას ოჯახს ახლობლებმა ახალ კანდიდატურაზე ჩამოუგდეს სიტყვა. ვაჟის ოჯახს ხანას მშობლები შორიდან იცნობდნენ, არიელი (ასე ერქვა ბიჭს) კი ნანახიც არ ჰყავდათ, ის სხვა ქალაქში სწავლობდა. უახლოს კვირა დღეს ქალ-ვაჟი ერთმანეთს შეხვდა, ხანა შინ ფრთებშესხმული დაბრუნდა. ,,ეს ნამდვილად ის არის!“ — გამოუცხადა მან მშობლებს.
- ნუ აჩქარდები, მიეცი დრო! — ურჩია დედ-მამამ.
მორიგი შეხვედრიდან დაბრუნებული ხანა კიდევ უფრო აღფრთოვანებული იყო. ,,სრულიად ცხადია, რომ ეს ის არის! ჩვენ ერთნაირად ვფიქრობთ, ერთმანეთს უსიტყვოდაც ვუგებთ!“ — თქვა მან და სახეზე ბედნიერი ღიმილით ოთახში ხელებგაშლილი დატრიალდა.
ერთ კვირაში არიელმა ხანას დაქორწინება შესთავაზა. ხანამ თქვა ,,დიახ!“
სულ მალე ცოლი იაკობმაც მოიყვანა. საპატარძლო გაჭრილი ვაშლივით წააგავდა იაკობის დედას....
შაბათ შალომ! რაბი მეირ კოზლოვსკი
სანთლის ანთება: პარასკევს 18:00
შაბათის გასვლა 18:58
თორის საკვირაო თავი ,,ვეზოთ ჰაბრახა“
სიმხათ თორა
ერთხელ, რაბი შოლომ დოვ ბერთან მეგობარი მივიდა, რომელიც 37 წელი არ ჰყავდა ნანახი. შეხვედრა უჩვეულო გამოდგა. ორ მეგობარს ერთმანეთისთვის სიტყვაც არ უთქვამს. რებემ სიმღერა დაიწყო. მან თვალები დახუჭა და ამღერდა. მის სიმღერაში იგრძნობოდა, რომ ის სრულიად სხვა ადგილზე, სხვა განზომილებაში იმყოფებოდა. როცა სიმღერა დაამთავრა, მეგობარს მიუბრუნდა და ჰკითხა: ,,გახსოვს?“ ,,მახსოვს!“— უპასუხა მეგობარმა. სულ ეს იყო მათი დიალოგი. ერთი კვირის შემდეგ მეგობარი გარდაიცვალა. მოგვიანებით, რებემ ამ ამბის უნებლიე მოწმე მოსწავლეებს აუხსნა: ,,ეს მელოდია 37 წლის წინ, განშორების მომენტში ვიმღერეთ, ჩვენთვის ის ერთგვარ დროის კაფსულად იქცა, რომელშიც განვლილი წლები მოქუჩდნენ. როცა ჩემმა მეგობარმა მიპასუხა, რომ ახსოვს, მე მივხვდი, რომ ჩვენ არც არასდროს დავშორებულვართ. მელოდიამ დროსა და სივრცეზე მაღლა აგვიყვანა, თითქოს ეს წლები არც ყოფილა...“
მუდმივი მომენტები დროისა და სივრცის შეზღუდვებს არ ემორჩილებიან, რადგანაც ადამიანი ,,მათში“ უსასრულობას ეხება. ასეთი მომენტები ჰაშემის იშვიათი საჩუქარია. სიმხათ თორაში, წელიწადის ყველაზე მხიარულ დღეს, თორის ბოლო საკვირაო თავში- ,,ვეზოთ ჰა ბრახა“ ვკითხულობთ: ,,და გარდაიცვალა იქ მოშე, უფლის მონა.“ რატომ? რატომ ვკითხულობთ სიხარულის, ზეიმითა და ცეკვებით სავსე დღეს ასეთ დარდიან და ტრაგიკულ ეპიზოდს? თუ თიშრეის თვის დღესასწაულებს ხასიდიზმის ჭრილში განვიხილავთ, დავრწმუნდებით, რომ სიმხათ თორა მუდმივი მომენტების კულმინაციაა, რომლებიც უზენაესთან გვაახლოვებენ. ეს დღე გვაძლევს ენერგიას, რომელიც მთელი წელი გაგვყვება. ამიტომ ვკითხულობთ სწორედ ამ დღეს მოშეს გარდაცვალებაზე. მთელი იმ დროის მანძილზე, სანამ მოშე ცოცხალი იყო, მისი დამსახურებებით მრავალი ხილული სასწაულის მოწმე გავხდით. ჩვენ ყოველდღე ვხედავდით და ვგრძნობდით შემოქმედის არსებობას. მოშეს გარდაცვალების შემდეგ რეალური ცხოვრება იწყება — დროა სამუშაოს შევუდგეთ.
ვაცილებთ რა დღესასწაულების თვეს, ჩვენ გვინდა მუდმივი მომენტები შემოვინახოთ, რათა გზადაგზა გავიხსენოთ და დავიბრუნოთ უზენაესთან ის სიახლოვე, რასაც თითოეული ებრაელის სული ამ დღეებში განიცდიდა. ჰკითხეთ თქვენ თავს — რომელი მუდმივი მომენტი განიცადეთ თიშრეიში? რას აკეთებთ იმისთვის, რომ ისინი მომავლისთვის შემოინახოთ და დროსა და სივრცეზე მაღლა ახვიდეთ? ხაგ სამეახ! შაბათ შალომ! რაბი მეირ კოზლოვსკი
სანთლის ანთება: პარასკევს — 18:11
შაბათს: 19:08 (შაბათის დადგომამდე ანთებული ცეცხლიდან)
დღესასწაულის დასასრული: კვირა — 19:07