Your Tbilisi Experience
All of the information you'll need for a great experience in Tbilisi
Kosher food in Tbilisi
Hotels near Chabad House
Ambassadori
Mercury
Iota
Kalasi
Our location
Our Facebook
თორის საკვირაო თავი ,,ვაერა“
,,თუ გეტყვით ფარაონი, გვაჩვენეთ თქვენი დამამტკიცებელი სასწაულიო, ეტყვი აჰარონს: აიღე შენი კვერთხი და დააგდე ფარაონის წინ.“ (7:9)
სასწაული გადარჩენისთვის
მზე დასავლეთისკენ იწურებოდა, როცა ერთი მოხუცი მგზავრი ბაღდათს მიუახლოვდა. ბაღდათში აუტანლად ცხელოდა... აღმოსავლური ტკბილეულობითა და ჭრელა-ჭრულა ქსოვილებით განთქმული დიდი ბაზარი დაცარიელებულიყო, არ ისმოდა მოვაჭრეების ხმამაღალი შეძახილები, არც მუშტარი ჩანდა არსად. ბაზარი ბაღდათის ებრაულ კვარტალში მდებარეობდა და გამყიდველიცა და მყიდველიც მეტწილად ებრაელები იყვნენ. არ მოეწონა უჩვეულო სიჩუმე მგზავრს და სინაგოგისკენ გასწია. სინაგოგიდან ხმაური გამოდიოდა: ასობით ებრაელი ხმამაღლა მოსთქვამდა და გულში მჯიღებისკვრით ლოცულობდა.
-რა მოხდა? — ჰკითხა პირველსავე ებრაელს მგზავრმა. ,,სულთანმა ბრძანება გამოსცა.. ერთ დღეში ისეთი ებრაელი უნდა მივუყვანოთ, რომელსაც შეეძლება ის სასწაულები გაიმეოროს, რაც მოშე რაბეინუმ ეგვიპტედან გამოსვლისას გააკეთა. თუ სულთანს თორაში აღწერილი სასწაულების მსგავსს არ ვანახებთ, ან ამოგვხოცავს, ან გაგვასახლებს. ამიტომაც ვევედრებით უფალს გადარჩენას.“ — გაბზარული ხმით უპასუხა ებრაელმა.
ყველაფერი სულთანის მრჩეველისა და მარჯვენა ხელის — მუსტაფას ბრალი იყო. ის ვერ იტანდა ებრაელებს და სულთანს დღედაღამ უჩიჩინებდა — ებრაელები მატყუარები და თვითმარქვიები არიან და სასწრაფოდ გაასახლეო. დასარწმუნებლად ეგვიპტიდან გამოსვლის ისტორიასა და მოშეს სასწაულებზე უყვებოდა. სულთანს შეეშინდა — ებრაელებმა რომელიმე სასჯელი ჩემ წინააღმდეგ არ გამოიყენონ და ფარაონის ბედი არ მერგოსო და ბრძანებაც სახელდახელოდ გამოსცა.
მგზავრმა გაბაის სთხოვა უხუცესები შეეკრიბა. ცოტა ხანში უცნობმა მოხუცმა ბაღდათელ ებრაელებს თავისი გეგმა გაანდო. ებრაელები აღფრთოვანდნენ უცნობის საზრიანობით და დაპირდნენ, რომ მისი წარმატებისთვის გულმხურვალედ ილოცებდნენ.
ტახტრევანზე მჯდარ სულთანს ფარშევანგის ბუმბულებისგან დამზადებულ მარაოებით უნიავებდნენ. მუსტაფა სულთანს თავდახრილი მიეახლა და ჩუმად უთხრა: ,,დიდო სულთანო, ებრაელებმა ვიღაც მოხუცი გამოგზავნეს, ამბობენ სასწაულებს სჩადისო...“
სულთანმა ჩაიცინა და თანხმობის ნიშნად ხელი ასწია. ,,აბა, რისი გაკეთება შეგიძლია?“ — ჰკითხა მან მის წინ მდგომ თეთრწვერა ებრაელს.
-მე შემიძლია მოშესავით სასწაული მოვახდინო: ადამიანს თავს გავუპობ და მერე ისევ გავუმრთელებ! ოღონდ ერთი პირობა მაქვს. ეს კაცი აუცილებლად ბრძენი უნდა იყოს, ყველაზე ჭკვიანი ჭკვიანებს შორის, თორემ, მისი თავის გამრთელებას ვერ შევძლებ!“ სულთანი ნერვიულად შეიშმუშნა. დარბაზს თვალი მოავლო და მზერა მუსტაფაზე შეაჩერა. სულთანმა ხმის ამოღება ვერ მოასწრო, რომ მუსტაფა აყვირდა: ,,იტყუება! იტყუება!“
-გიბრძანებთ შემოიტანოთ ხის დიდი კვერთხი! მუსტაფა, შენ ყველაზე ბრძენი და ჭკვიანი ბრძანდები, ვალდებული ხარ ქვეყნის უსაფრთხოებაზე იფიქრო, ვინ იცის, რას გვიმზადებენ ეს ებრაელები! განა თავად არ მირჩევდი, ებრაელების ქვეყნიდან გასახლებას?“
- არა! არა! — დაიყვირა მუსტაფამ და კიბეზე თავქუდმოგლეჯილი დაეშვა. იმ დღის მერე მუსტაფას ასავალ-დასავალი დაიკარგა. სულთანმა ბრძანება შეცვალა.
მოხუცი კაცი სინაგოგაში გახარებული დაბრუნდა. ბედნიერმა ბაღდათელმა ებრაელებმა ზეიმი მოაწყვეს. საზეიმო ტრაპეზის დროს კაცი შეუმჩნევლად გაქრა. ზოგი ამბობდა, რომ ის ელიაჰუ ჰანავი იყო, სხვები თვლიდნენ, რომ ვინმე დიდი კაბალისტი ეწვიათ, ზოგი კი დარწმუნებული იყო, რომ მათთან ჩვეულებრივი ებრაელი მივიდა, რომელსაც თავისი თანამოძმეები საკუთარ თავზე მეტად უყვარდა.
შაბათ შალომ! რაბი მეირ კოზლოვსკი
შაბათის შემობრძანება: 17:37
შაბათის გასვლა: 18:41
შვატის თვის როშ ხოდეში
შვატს თანახი მეთერთმეტე თვეს უწოდებს, რადგან თვეების ათვლა ნისანიდან იწყება. თუ როშ ჰაშანადან ავითვლით, მაშინ შვატი მეხუთე თვეა.
შვატის ახალმთვარეობა მხოლოდ ერთი დღეა, რადგან მისი წინამორბედი თვე - ტევეთი ყოველთვის არასრულია. თავად შვატი ყოველთვის სრულია და 30 დღე გრძელდება. შვატს შეესაბამება მერწყულის ზოდიაქო (ივრითულად ,,დლი“- ვედრო). ამ თვეში ისრაელში უხვი ნალექი მოდის და წყალსატევები გადავსებულია.
შვატის თვეში ებრაული ისტორიის რამდენიმე სამახსოვრო თარიღია: სწორედ შვატის როშ ხოდეშში დაიწყო მოშემ ხალხისთვის ,,დვარიმ-ის“ წიგნის კითხვა, ამ თვეში აღინიშნება ერთ-ერთი ,,პატარა ფურიმი“ — სარაგოსას ფურიმი, როცა 1420 წელს ამ ესპანური ქალაქის ებრაელი მოსახლეობა სასწაულებრივად გადაურჩა განადგურებას.
10 შვატს ებრაელები ჩვენი თაობის დაბადების დღეს უწოდებენ, რადგან, როგორც ბრძენები ამბობენ, თაობა მაშინ იბადება, როცა მეთაური იცვლება. 1950 წლის 10 შვატს ეს სამყარო დატოვა მეექვსე ლუბავიჩელმა რებემ - იოსეფ იცხაკ შნეერსონმა, ზუსტად ერთი წლის შემდეგ, თაობის ლიდერის ტიტული მენახემ მენდელ შნეერსონმა მიიღო. 1951 წლის 10 შვატს ის მეშვიდე ლუბავიჩელი რებე გახდა.
15 შვატი თუ ბი შვატი — ხეების ახალი წელია. ტრადიციის მიხედვით, ამ დღიდან ხეები ზამთრის ძილიდან იღვიძებენ და ,,მიწიდან წყალს სვამენ.“ 15 შვატიდან იწყება მცენარეული კულტურების წლოვანების ათვლა.
22 შვატი რებეცნ ხაია მუშკა შნეერსონის გარდაცვალების დღეა. მეშვიდე ლუბავიჩელი რებეს მეუღლე 1988 წელს გარდაიცვალა. ამ დღეს ტარდება ქალთა კლუბების შეხვედრები, კინუსი და სხვა ღონისძიებები.
20 შვატს დაიბადა იაკობის ერთ-ერთი ვაჟი — აშერი, რომელმაც 126 წელი იცოცხლა.
24 შვატს წინასწარმეტყველმა ზაქარიამ იერუსალიმზე იწინასწარმეტყველა. მისმა სიტყვებმა გაამხნევა ებრაელები, რომლებიც მაშინ ბაბილონის ტყვეობაში იმყოფებოდნენ.
,,შვატ“ იშიფრება როგორც "Sheihyu Besorot Tovot" - ,,რომ ყოფილიყოს კარგი ამბები!“
როშ ხოდეშ შვატ სამეახ! რომ ყოფილიყოს კარგი ამბები!
თორის საკვირაო თავი ,,შემოთ“
,,...და უთხრა მტყუანს: რატომ სცემ შენს მოყვასს?(2:13)... ვინ დაგაყენა ჩვენს უფროსად და მოსამართლედ? ხომ არ ფიქრობ ჩემს მოკვლას, როგორც ის ეგვიპტელი მოჰკალი?“(2:14)
ცნობილი ხასიდი რავ მენდელ ფუტერფასი ებრაელობის აქტიური გავრცელებისთვის არაერთხელ მოყვა რეპრესიებში. მრავალი წელი მან გადასახლებებსა და სტალინურ ბანაკებში გაატარა. ერთხელ, რავ მენდელი ძალიან საინტერესო სცენას შეესწრო, რომელიც კამერაში, მის თვალწინ გათამაშდა. მასთან ერთად სასჯელს მძიმე დანაშაულებებში ბრალდებულებიც იხდიდნენ, რომლებიც თავიანთ ყოველდღიურობას ბანქოს თამაშით ავსებდნენ. ციხის ადმინისტრაცია სასტიკად კრძალავდა ყოველგვარ აზარტულ თამაშს და აი, ერთ დღესაც, როცა პატიმრები თავს ბანქოს თამაშით იქცევდნენ, საკნის კარი უცბად გაიღო და ზედამხედველი მრისხანე სახით შემოვარდა. სავარაუდოდ, ის კარს უკან იდგა და პატიმრებს უყურადებდა. ციხის თანამშრომელი დარწმუნებული იყო, რომ პატიმრებს ბანქოს თამაშის დროს შემოუსწრო და მათ მკაცრადაც დასჯიდა. მაგრამ ამ საქმეში გამოცდილმა პატიმრებმა მოასწრეს და ბანქოს დასტა გადამალეს. ზედამხედველმა მთელი საკანი გადაატრიალა, ყველა სათითაოდ გაჩხრიკა, მაგრამ ბანქოს ვერ მიაგნო. როცა ზედამხედველმა კამერა დატოვა, რავ მენდელმა გაკვირვებულმა იკითხა: ,,როგორ მოახერხეთ ბანქოს ისე დამალვა, რომ ვერ იპოვნეს?“ მაშინ ერთ-ერთმა მსჯავრდებულმა შეფარული სიამაყით უპასუხა: ,,ჩვენ ხომ ამ საქმეში გამოცდილი ხალხი ვართ! როგორც კი ზედამხედველი საკანში შემოვარდა და ბანქოს ძებნა დაიწყო, მე შეუმჩნევლად მივეპარე და ბანქოს დასტა ჯიბეში ჩავუცურე. მან ყველაფერი შეამოწმა საკუთარი ჯიბეების გარდა! გასვლისასაც, ძირს დაგდებული ბალიშის ასაღებად როცა დავიხარე, აი, ზუსტად მაშინ ბანქო ისევ ამოვაცალე ჯიბიდან!“ — თქვა პატიმარმა და საკუთარი ჯიბიდან ორი თითით ერთი ცალი ბანქო ამოასრიალა.
როგორც ხასიდებშია მიღებული, რავ მენდელიც ყოველთვის ცდილობდა ნანახისა და გაგონილისგან რაიმე ახალი გაკვეთილი ესწავლა — ეს მას რწმენაში აძლიერებდა და უზენაესის მსახურებაში ეხმარებოდა. როცა რავ მენდელ ფუტერფასი გათავისუფლდა და ახალგაზრდების დამრიგებელი გახდა, ამ ისტორიას ხშირად იხსენებდა და ამბობდა: ,,სანამ სხვების ცოდვებს მოძებნით, ჯერ საკუთარი ჯიბეები მოისინჯეთ!“
შაბათ შალომ! რავ მეირ კოზლოვსკი
შაბათის შემობრძანება 17:30
შაბათის გასვლა: 18:34
თორის საკვირაო თავი ,,ვაიხი“
,,და ისე გაუკეთეს მას შვილებმა, როგორც უანდერძა...და დაკრძალეს მახფელას მინდვრის მღვიმეში“ (50:12,13)
რებეს მამა
იდგა მე-20 საუკუნის 70-იანი წლები. რკინის ფარდის მიღმა დარჩენილი ებრაელების თხოვნები ქვეყნის დატოვების თაობაზე საბჭოთა ჩინოვნიკების კაბინეტებსა და გრძელ დერეფნებში იკარგებოდა. არქიტექტორ, რავ მორდეხაი გორელიკის ოჯახმა რამდენჯერმე შეიტანა საემიგრაციო განცხადება, მაგრამ ყოველთვის უარით ისტუმრებდნენ. გორელიკების ოჯახი ,,ოტკაზნიკების“ შავ სიაში შეიტანეს. რავ მორდეხაიმ როგორღაც მოახერხა და რებეს წერილი გაუგზავნა, სადაც თავის გასაჭირზე უამბობდა და კურთხევას სთხოვდა. რებეს პასუხი ასეთი იყო: ,,კარგი იქნება გაემგზავროთ ალმა-ათაში. იქ მამაჩემის საფლავი მოინახულეთ, წაიკითხეთ შესაბამისი თეჰილიმები და სთხოვეთ კურთხევა. ყველაფერს კეთილი გამოსავალი ექნება და ნუ გეშინიათ.“ რავ გორელიკი ალმა-ათაში გაემგზავრა. მას თან ახლდა ბიძაშვილი, რომელიც მოყვარული ფოტოგრაფი გახლდათ. მან აპარატი წაიღო და რებეს მამის, რავ ლევი-იცხაკის განსასვენებელს რამდენიმე რაკურსიდან ფოტო გადაუღო. სასწაული მალე მოხდა — გორელიკების ოჯახს ქვეყნის დატოვების ნება დართეს.
რავ მორდეხაის ,,პირველი გაჩერება“ ,,770“ გახლდათ. რებესთან აუდიენციაზე ის ალმა-ათაში გადაღებული ფოტოებით შევიდა. რებე სურათებს დიდხანს ყურადღებით ათვალიერებდა, მან უჯრიდან გამადიდებელი შუშა ამოიღო და ყველა დეტალს ისე აკვირდებოდა. შემდეგ რებე რავ გორელიკისკენ შემოტრიალდა. ,,მაშინ მივხვდი, რომ რებე იმ წუთში ძალიან შორს იხედებოდა“ — იხსენებდა შემდგომში რებე მორდეხაი.
რამდენიმე წუთი კაბინეტში სრული სიჩუმე ჩამოვარდა. შემდეგ რებემ ფანჯრისკენ გაიხედა და რავ გორელიკს ჰკითხა: ,,როგორ ფიქრობთ, შესაძლებელია მამაჩემის საფლავი ალმა-ათიდან ნიუ-იორკში გადმოვიტანო? ყოფილა ასეთი პრეცედენტი?“ კაბინეტში კვლავ სიჩუმე ჩამოწვა... ცოტა ხნის შემდეგ რებემ გადაწყვეტილება მიიღო: ,,დაე, ის იქ დარჩეს...“
,,ჩემი პირადი ვარაუდით — ამბობდა რავ გორელიკი, რებეს ძალიან უნდოდა მამა ახლოს, ნიუ-იორკში ჰყოლოდა, მაგრამ ის ხედავდა, რომ საბჭოთა ებრაელებისთვის მეტი სარგებელი იქნებოდა, თუ რავ ლევი-იცხაკის განსასვენებელი ალმა-ათაში დარჩებოდა. როგორც ყოველთვის, ამ შემთხვევაშიც, რებემ თავის პირად სურვილსა და მცნების შესრულების უფლებაზე უარი სხვა ებრაელების სასარგებლოდ თქვა..“
შაბათ შალომ! რავ მეირ კოზლოვსკი
შაბათის შემობრძანება: 17: 23
შაბათის გასვლა: 18:28
חנוכה עם SMART J
This content isn't available right now
When this happens, it's usually because the owner only shared it with a small group of people, changed who can see it or it's been deleted.