თორის საკვირაო თავი ,,ვაერა“
,,თუ გეტყვით ფარაონი, გვაჩვენეთ თქვენი დამამტკიცებელი სასწაულიო, ეტყვი აჰარონს: აიღე შენი კვერთხი და დააგდე ფარაონის წინ.“ (7:9)
სასწაული გადარჩენისთვის
მზე დასავლეთისკენ იწურებოდა, როცა ერთი მოხუცი მგზავრი ბაღდათს მიუახლოვდა. ბაღდათში აუტანლად ცხელოდა... აღმოსავლური ტკბილეულობითა და ჭრელა-ჭრულა ქსოვილებით განთქმული დიდი ბაზარი დაცარიელებულიყო, არ ისმოდა მოვაჭრეების ხმამაღალი შეძახილები, არც მუშტარი ჩანდა არსად. ბაზარი ბაღდათის ებრაულ კვარტალში მდებარეობდა და გამყიდველიცა და მყიდველიც მეტწილად ებრაელები იყვნენ. არ მოეწონა უჩვეულო სიჩუმე მგზავრს და სინაგოგისკენ გასწია. სინაგოგიდან ხმაური გამოდიოდა: ასობით ებრაელი ხმამაღლა მოსთქვამდა და გულში მჯიღებისკვრით ლოცულობდა.
-რა მოხდა? — ჰკითხა პირველსავე ებრაელს მგზავრმა. ,,სულთანმა ბრძანება გამოსცა.. ერთ დღეში ისეთი ებრაელი უნდა მივუყვანოთ, რომელსაც შეეძლება ის სასწაულები გაიმეოროს, რაც მოშე რაბეინუმ ეგვიპტედან გამოსვლისას გააკეთა. თუ სულთანს თორაში აღწერილი სასწაულების მსგავსს არ ვანახებთ, ან ამოგვხოცავს, ან გაგვასახლებს. ამიტომაც ვევედრებით უფალს გადარჩენას.“ — გაბზარული ხმით უპასუხა ებრაელმა.
ყველაფერი სულთანის მრჩეველისა და მარჯვენა ხელის — მუსტაფას ბრალი იყო. ის ვერ იტანდა ებრაელებს და სულთანს დღედაღამ უჩიჩინებდა — ებრაელები მატყუარები და თვითმარქვიები არიან და სასწრაფოდ გაასახლეო. დასარწმუნებლად ეგვიპტიდან გამოსვლის ისტორიასა და მოშეს სასწაულებზე უყვებოდა. სულთანს შეეშინდა — ებრაელებმა რომელიმე სასჯელი ჩემ წინააღმდეგ არ გამოიყენონ და ფარაონის ბედი არ მერგოსო და ბრძანებაც სახელდახელოდ გამოსცა.
მგზავრმა გაბაის სთხოვა უხუცესები შეეკრიბა. ცოტა ხანში უცნობმა მოხუცმა ბაღდათელ ებრაელებს თავისი გეგმა გაანდო. ებრაელები აღფრთოვანდნენ უცნობის საზრიანობით და დაპირდნენ, რომ მისი წარმატებისთვის გულმხურვალედ ილოცებდნენ.
ტახტრევანზე მჯდარ სულთანს ფარშევანგის ბუმბულებისგან დამზადებულ მარაოებით უნიავებდნენ. მუსტაფა სულთანს თავდახრილი მიეახლა და ჩუმად უთხრა: ,,დიდო სულთანო, ებრაელებმა ვიღაც მოხუცი გამოგზავნეს, ამბობენ სასწაულებს სჩადისო...“
სულთანმა ჩაიცინა და თანხმობის ნიშნად ხელი ასწია. ,,აბა, რისი გაკეთება შეგიძლია?“ — ჰკითხა მან მის წინ მდგომ თეთრწვერა ებრაელს.
-მე შემიძლია მოშესავით სასწაული მოვახდინო: ადამიანს თავს გავუპობ და მერე ისევ გავუმრთელებ! ოღონდ ერთი პირობა მაქვს. ეს კაცი აუცილებლად ბრძენი უნდა იყოს, ყველაზე ჭკვიანი ჭკვიანებს შორის, თორემ, მისი თავის გამრთელებას ვერ შევძლებ!“ სულთანი ნერვიულად შეიშმუშნა. დარბაზს თვალი მოავლო და მზერა მუსტაფაზე შეაჩერა. სულთანმა ხმის ამოღება ვერ მოასწრო, რომ მუსტაფა აყვირდა: ,,იტყუება! იტყუება!“
-გიბრძანებთ შემოიტანოთ ხის დიდი კვერთხი! მუსტაფა, შენ ყველაზე ბრძენი და ჭკვიანი ბრძანდები, ვალდებული ხარ ქვეყნის უსაფრთხოებაზე იფიქრო, ვინ იცის, რას გვიმზადებენ ეს ებრაელები! განა თავად არ მირჩევდი, ებრაელების ქვეყნიდან გასახლებას?“
- არა! არა! — დაიყვირა მუსტაფამ და კიბეზე თავქუდმოგლეჯილი დაეშვა. იმ დღის მერე მუსტაფას ასავალ-დასავალი დაიკარგა. სულთანმა ბრძანება შეცვალა.
მოხუცი კაცი სინაგოგაში გახარებული დაბრუნდა. ბედნიერმა ბაღდათელმა ებრაელებმა ზეიმი მოაწყვეს. საზეიმო ტრაპეზის დროს კაცი შეუმჩნევლად გაქრა. ზოგი ამბობდა, რომ ის ელიაჰუ ჰანავი იყო, სხვები თვლიდნენ, რომ ვინმე დიდი კაბალისტი ეწვიათ, ზოგი კი დარწმუნებული იყო, რომ მათთან ჩვეულებრივი ებრაელი მივიდა, რომელსაც თავისი თანამოძმეები საკუთარ თავზე მეტად უყვარდა.
შაბათ შალომ! რაბი მეირ კოზლოვსკი
შაბათის შემობრძანება: 17:37
შაბათის გასვლა: 18:41 ... See MoreSee Less